شاه آرمانی در ایران باستان و شهر زیبای افلاطون مطالعه موردی: کوروش کبیر

این مقاله با تبیین نظام فکری ایران و اندیشه سیاسی شاه آرمانی در دوره کوروش، ضمن بررسی ساختار سیاسی و اجتماعی نظام مختار، بر آن است نشان دهد چرا و چگونه خردمندی، شجاعت، میانه‌روی و عدالت، چهار محور بازخوانی شده در جمهور افلاطون، همان‌گونه که نویسندة کتاب شهر زیبای افلاطون و شاه آرمانی در ایران باستان نشان داده، همواره مبنای اندیشگی دینی و سیاسی دولت ایرانی محسوب می‌شدند. به عبارت دیگر این پژوهش در جست‌وجوی مبانی یک نظم سیاسی و اجتماعی مطلوب و سازگار با هویت دینی و سیاسی ایران باستان بر آن است تا با مراجعه به متون و زمینه تاریخی آن دوره ضمن آزمون نظریه فتح‌الهت مجتبایی و تطبیق دوره کوروش با عناصر افلاطونی، روح حاکمیت سیاسی، اجتماعی حاکم بر جامعه ایرانی را در این دوره مورد مطالعه قرار دهد.